Celem szkolenia jest teoretyczne i praktyczne przygotowanie słuchaczy w zakresie zasad organizowania i sprawowania opieki nad dziećmi w wieku do lat 3.

Kurs przeznaczony jest dla osób pragnących podjąć zatrudnienie jako opiekun w żłobku lub klubie dziecięcym, które posiadają co najmniej wykształcenie średnie i nie mają kwalifikacji, określonych w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (tekst jednolity Dz. U. 2016, poz. 157).

Absolwent kursu:
– zna podstawowe pojęcia z zakresu psychologii, pedagogiki i socjologii,
– wie jakie są potrzeby rozwojowe dziecka i możliwości ich rozpoznawania,
– zna sposoby postępowania w sytuacjach zagrożenia zdrowia i życia dziecka,
– umie planować i dokumentować rozwój dziecka w codziennych sytuacjach,
– potrafi sprawować opiekę pielęgnacyjną i zdrowotną nad dzieckiem prawidłowo i nieprawidłowo rozwijającym się,
– umie budować relacje społeczne z dzieckiem, rodzicami i lokalnymi służbami odpowiedzialnymi za rozwój dziecka.

Psychopedagogiczne podstawy rozwoju jednostki (20h),
Rozwój dziecka w okresie wczesnego dzieciństwa (25h),
Stymulowanie wszechstronnego rozwoju dziecka (120h),
Kompetencje opiekuna dziecka (35h),
Praktyki zawodowe (80h).

Absolwent otrzymuje zaświadczenie o ukończeniu kursu zgodne z Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej w sprawie kształcenia ustawicznego w formach pozaszkolnych.

Teoretyczne i praktyczne przygotowanie słuchaczy do wykonywania zawodu technolog robót wykończeniowych.

- ukończone 18 lat;
- brak przeciwwskazań lekarskich do wykonywania zawodu.

Absolwenci kursu nabędą podstawowe wiadomości z zakresu technologii, materiałoznawstwa oraz metod wykonywania prac wykończeniowych w budownictwie dotyczących zastosowania płyt gipsowych, tynków szlachetnych, sufitów podwieszanych, posadzek ceramicznych oraz malowania dekoracyjnego, a także poznają obowiązujące przepisy BHP. Posiadać będą umiejętności montażowe płyt, ścian działowych, sufitów, kładzenia tynków z gotowych mas oraz układania posadzek i wykładzin podłogowych, oraz wykonywania wykończeniowych prac malarskich.

1. Pierwsza pomoc w nagłych wypadkach przy pracy
2. Przygotowanie i organizacja stanowiska pracy
3. Dokumentacja w zawodzie
4. Narzędzia i sprzęt
5. Prace budowlane z zastosowaniem płyt gipsowo–kartonowych
6. Tynki szlachetne
7. Montaż sufitów podwieszanych
8. Posadzki z płyt ceramicznych i granitowo –marmurowych
9. Wykończeniowe prace podłogowe z wykładzin PCV i dywanowych
10. Malowanie i prace dekoracyjne

Absolwent otrzymuje zaświadczenie o ukończeniu kursu zgodne z Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej w sprawie kształcenia ustawicznego w formach pozaszkolnych

Szkolenie ma za zadanie teoretyczne i praktyczne przygotowanie słuchaczy do uzyskania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze wózków jezdniowych z napędem silnikowym.

- ukończone 18 lat,
- stan zdrowia potwierdzony stosownym zaświadczeniem, o braku przeciwwskazań do pracy na stanowisku operatora wózka jezdniowego.

Absolwent kursu zna:
– zasady i kryteria podziału wózków,
– budowę wózków, z uwzględnieniem zachodzących w nich zjawisk fizycznych i chemicznych oraz rozwiązań zapewniających bezpieczeństwo konstrukcji i eksploatacji,
– możliwe zagrożenia związane z eksploatacją wózka i wykorzystywanym źródłem energii oraz sposoby zapobiegania im,
– skutki przebywania w wymuszonej pozycji ciała,
– zakres czynności do wykonania przed rozpoczęciem i po zakończeniu pracy oraz w trakcie kierowania wózkiem,
– zasady bezpiecznego użytkowania i wymiany butli z gazem palnym oraz przepisy obowiązujące przy ich magazynowaniu i użytkowaniu,
– rodzaje jednostek ładunkowych oraz zasady ich bezpiecznego przewożenia i składowania,
– znaki bezpieczeństwa w zakładach pracy i oznakowanie ładunków,
– zakres stosowania Ustawy o dozorze technicznym, procedury nadzoru nad urządzeniami technicznymi oraz zakres obowiązków i odpowiedzialności.

1.  Podział stosowanych wózków
2.  Budowa wózków
3.  Wiadomości z zakresu bhp
4.  Czynności operatora przed, w trackie i po zakończeniu pracy
5.  Bezpieczne użytkowanie butli w tym ich bezpieczna wymiana
6.  Wiadomości z zakresu ładunkoznawstwa
7.  Wiadomości o dozorze technicznym
8.  Zajęcia praktyczne w tym wymiana butli gazowych  (min. 10 godzin) w tym butle gazowe

Po ukończeniu kursy absolwent otrzymuje zaświadczenie zgodne z Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej w sprawie kształcenia ustawicznego w formach pozaszkolnych wraz z suplementem potwierdzającym odbycie szkolenia.

Egzamin przed komisją Urzędu Dozoru Technicznego UDT: egzamin potwierdzający kwalifikacje przeprowadza komisja kwalifikacyjna powoływana przez organ właściwej jednostki dozoru technicznego. Pozytywny wynik egzaminu jest podstawą do wydania zaświadczenia kwalifikacyjnego uprawniającego do obsługi wózka jezdniowego podnośnikowego z mechanicznym napędem podnoszenia z wyłączeniem wózków z wysięgnikiem oraz wózków z osobą obsługującą podnoszoną wraz z ładunkiem.

Pozytywny wynik przed Komisją UDT zakończony jest wysaniem Świadectwo kwalifikacyjne UDT potwierdzające uprawnienia w zakresie obsługi wózków jezdniowych podnośnikowych z mechanicznym napędem podnoszenia z wyłączeniem wózków z wysięgnikiem oraz wózków z osobą obsługującą podnoszoną wraz z ładunkiem (Świadectwo ważne 10 lat)

W zajęciach praktycznych równocześnie mogą brać udział 3 osoby. Na jazdy praktyczne uczestnicy są umawiani w dogodnych dla nich terminach.

Kurs ma za zadanie przygotowanie – uzupełnienie, ugruntowanie wiadomości teoretycznych i praktycznych słuchacza - do egzaminu w jednostce dozoru technicznego w celu uzyskania zaświadczenia - obsługa wózka jezdniowego podnośnikowego z mechanicznym napędem podnoszenia z wyłączeniem wózków z wysięgnikiem oraz wózków z osobą obsługującą podnoszoną wraz z ładunkiem

Osoba przystępująca do szkolenia uzupełniającego powinna legitymować się zaświadczeniem ukończenia kursu dla kierowców – operatorów wózków jezdniowych.

Absolwent kursu zna:
- zasady i kryteria podziału wózków,
- budowę wózków oraz rozwiązania zapewniające bezpieczeństwo konstrukcji i eksploatacji,
- możliwe zagrożenia związane z eksploatację wózków oraz sposób postępowania
w sytuacji ich wystąpienia,
- skutki pracy w wymuszonej pozycji ciała,
- zakres czynności przed rozpoczęciem pracy, w trakcie jej wykonywania oraz po jej zakończeniu,
- zasady bezpiecznej wymiany butli z gazem propan-butan oraz umiejętnego użytkowania wózka zasilanego gazem propan-butan,
- rodzaje osprzętów roboczych oraz zasady bezpiecznego przewożenia i składowania ładunków,
- sposób wykonywania pracy w zmiennych warunkach (np. zagrożenia pożarem, wybuchem),
- znaki bezpieczeństwa w zakładzie pracy, oznakowanie przewożonych ładunków oraz rozpoznawanie znaków materiałów niebezpiecznych,
- podstawowe zagadnienia Ustawy o dozorze technicznym oraz rodzaje badań, odpowiedzialności za przestrzeganie przepisów i sposób odczytywania terminu ważności badania dozorowego oznaczonego na wózku.
Posiada umiejętności:
- rozpoznawania i wstępnej lokalizacji usterek i nieprawidłowości,
- bezpiecznego użytkowania wózka biorąc pod uwagę bezpieczeństwo pracy, warunki sanitarne, zagrożenia pożarowe, wybuchowe, oraz przewóz towarów niebezpiecznych,
- obsługi codziennej wózka przed rozpoczęciem pracy, w trakcie i po jej zakończeniu
- dokumentowania przebiegu pracy w książce eksploatacji,
- bezpiecznej i prawidłowej wymiany butli z gazem płynnym (LPG), tankowania paliwa (ON), ładowania baterii akumulatorów,
- dobrania odpowiedniego rodzaju wózka w zależności od miejsca wykonywania pracy, wielkości, kształtu ładunku i zagrożeń występujących podczas jej wykonywania,
- ergonomicznego dostosowania swojego miejsca pracy,
-koordynowania posiadanej wiedzy teoretycznej z praktycznym wykonywaniem czynności i podzielnością uwagi.

1. (1 h) Podział stosowanych wózków
2. (1 h) Budowa wózków
3. (1 h) Wiadomości z zakresu bhp
4. (1 h) Czynności operatora przed, w trackie i po zakończeniu pracy
5. (0,5 h) Wiadomości z zakresu ładunkoznawstwa
6. (0,5 h) Wiadomości o dozorze technicznym
7. (3 h) Zajęcia praktyczne, w tym wymiana butli gazowych

Egzamin przed komisją Urzędu Dozoru Technicznego UDT:
Egzamin potwierdzający kwalifikacje przeprowadza komisja kwalifikacyjna powoływana przez organ właściwej jednostki dozoru technicznego. Pozytywny wynik egzaminu jest podstawą do wydania zaświadczenia kwalifikacyjnego uprawniającego do obsługi wózka jezdniowego podnośnikowego z mechanicznym napędem podnoszenia z wyłączeniem wózków z wysięgnikiem oraz wózków z osobą obsługującą podnoszoną wraz z ładunkiem.
Egzamin sprawdzający kwalifikacje w rozumieniu przepisów dozoru technicznego składa się z dwóch części: pisemnej sprawdzającej wiedzę teoretyczną oraz praktycznej sprawdzającej nabyte umiejętności w zakresie obsługi urządzenia.
Uprawnienia
- Świadectwo kwalifikacyjne UDT potwierdzające uprawnienia w zakresie obsługi wózków jezdniowych podnośnikowych z mechanicznym napędem podnoszenia z wyłączeniem wózków z wysięgnikiem oraz wózków z osobą obsługującą podnoszoną wraz z ładunkiem (Świadectwo ważne 10 lat)

W zajęciach praktycznych równocześnie mogą brać udział 3 osoby. Na jazdy praktyczne uczestnicy są umawiani w dogodnych dla nich terminach.

Zdobycie przez słuchaczy wiedzy i umiejętności praktycznych wymaganych przy wykonywaniu zadań zawodowych drwala, ze szczególnym uwzględnieniem bezpiecznej pracy pilarką do prac leśnych.

• ukończona 8-letnia szkoła podstawowa lub gimnazjum
• Ukończone 18 lat
• Badania lekarskie stwierdzające brak przeciwwskazań do
wykonywania zawodu

Absolwent kursu będzie znał:
 podstawowe akty prawne związane z pracą na stanowisku drwala,
 podstawowe zasady udzielania pierwszej pomocy przedlekarskiej,
 rodzaje pilarek stosowanych do prac leśnych oraz ich podstawową charakterystykę techniczną,
 podstawowe elementy budowy pilarki,
 zakres koniecznych czynności przygotowujących pilarkę do pracy,
 zakres czynności niezbędnych do utrzymania właściwego stanu technicznego pilarki,
 zakres podstawowych czynności naprawczych pilarki,
 zakres wyposażenia drwala w narzędzia i sprzęt pomocniczy,
 techniki ścinki i obalania drzew w warunkach normalnych,
 techniki ścinki i obalania drzew tzw. trudnych,
 techniki okrzesywania i przerzynki,
 zasady bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowisku drwala;
będzie potrafił:
 właściwie organizować pracę na stanowisku roboczym,
 dobrać rodzaj pilarki oraz wyposażenia stosownie do planowanego zakresu czynności,
 przygotować pilarkę do pracy,
 wykonać podstawowe zabiegi konserwujące pilarkę,
 usuwać najczęstsze przypadki awarii pilarki,
 ścinać i obalać drzewa w warunkach normalnych i trudnych,
 okrzesywać i przerzynać drewno.

I. Wiadomości ogólne 11 godzin
– Podstawy prawne realizacji zadań zawodowych drwala
– Elementy pierwszej pomocy przedlekarskiej
– Charakterystyka pilarek do prac leśnych. Wykaszarki i wycinarki (kosy mechaniczne)
– Elementy budowy pilarki wg układów
– Narzędzia i sprzęt pomocniczy przy pozyskiwaniu drewna
– Zasady bezpieczeństwa i higieny pracy przy wykonywaniu zadań zawodowych drwala
II. Zasady pracy pilarką do prac leśnych przy realizacji zadań z zakresu gospodarki leśnej 9 godzin:
– Podstawy obsługi technicznej i przygotowanie pilarki do pracy. Zasady stosowania paliw, olejów i
smarów
– Techniki ścinki i obalania drzew w warunkach normalnych
– Techniki ścinki i obalania drzew tzw. trudnych
– Techniki okrzesywania i przerzynki drewna
III. Zajęcia praktyczne – ćwiczenia treningowe 34 godziny
– Elementy budowy pilarki
– Stałe elementy obsługi technicznej pilarki
– Przygotowanie pilarki do pracy
– Usuwanie najczęściej występujących usterek pilarki
– Zakładanie rzazów, okrzesywanie i przerzynka drewna w warunkach symulowanych
IV. Zajęcia praktyczne: 56 godzin
– Ścinka i obalanie drzew w warunkach normalnych
– Ścinka i obalanie drzew tzw. trudnych
– Okrzesywanie i przerzynka drewna
– Posługiwanie się narzędziami i sprzętem pomocniczym przy pozyskaniu drewna

Zaświadczenie o ukończeniu kursu zgodne z Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej w sprawie kształcenia ustawicznego w formach pozaszkolnych

Grupa maksymalnie sześcioosobowa. Zajęcia teoretyczne odbywają się w sali wykładowej. Jednostka modułowa 4 to zajęcia praktyczne na udostępnionych powierzchniach leśnych, zapewniających ćwiczenie nabytej wiedzy teoretycznej, polegające na wykonywaniu: ścinki i obalania drzew, okrzesywania, przerzynki oraz elementów obsługi pilarki w warunkach terenowych.
W trakcie ćwiczeń praktycznych wszystkie osoby biorące udział w szkoleniu (zarówno słuchacze, jak i instruktorzy) powinny używać środków ochrony indywidualnej, w tym: kasku ochronnego, kasku ochronnego dla drwali (z osłonami narządu słuchu oraz osłoną twarzy), spodni dla drwali z wkładką antyprzecięciową, butów ochronnych oraz odzieży i obuwia roboczego.
Zajęcia praktyczne w ramach jednostki modułowej 4 powinny odbywać się grupach liczących nie więcej, niż 6 uczestników.

Celem kursu jest przygotowanie do egzaminu zewnętrznego przed komisją UDT na certyfikowanego instalatora systemów fotowoltaicznych.

- ukończone 18 lat
- zaleca się, aby uczestnik kursu posiadał świadectwo kwalifikacyjne uprawniające do zajmowania się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci elektroenergetycznych o napięciu do 1 kV

Absolwent kursu potrafi:
projektować instalacje  fotowoltaiczne
wykonywać montaż instalacji fotowoltaicznych
monitorować i eksploatować systemy fotowoltaiczne.

1. Zagadnienia ogólne. Podstawy stosowania systemów fotowoltaicznych (2 h)
2. Podstawowe właściwości fizyczne i zasady działania systemów fotowoltaicznych (2 h)
3. Zasady doboru systemów fotowoltaicznych (2 h)
4. Montaż i regulacja instalacji systemu fotowoltaicznego (4 h)
5. Wydajność systemów fotowoltaicznych (2 h)
6. Czynności związane z modernizacją i utrzymaniem systemów fotowoltaicznych (4 h)

Absolwent kursu otrzymuje Zaświadczenie ukończenia kursu zgodnie w wymaganiami UDT w zakresie Odnawialnych Żródeł Energii.

Szkolenie realizowane jest w oparciu o posiadaną akredytację UDT. Po odbytym szkoleniu można przystąpić do egzaminu UDT na certyfikowanego instalatora systemów fotowoltaicznych. Szkolenie obejmuje część teoretyczną i praktyczną.

Teoretyczne i praktyczne przygotowanie do samodzielnego wykonywania zawodu spawacza w zakresie spoin czołowych blach metodą TIG. Ponadto szkolenie przygotowuje słuchacza do egzaminu spawacza  wg. ISO EN-PN 9606-1

- ukończony 18 rok życia
- zaświadczenie lekarskie o braku przeciwskazań do udziału w szkoleniu
- posiadany I moduł kształcenia TIG

Absolwent zna:
– zasady spawania metodą TIG (łukowego w osłonie gazu obojętnego elektrodą nietopliwą) w zakresie wykonywania spoin czołowych blach
– oznaczenia i zastosowanie materiałów podstawowych poszczególnych grup stali oraz podstawy ich wytwarzania (w zależności od materiałowego zakresu kursu),
– oznaczenia i zastosowanie materiałów dodatkowych i ich produkcję,
– obróbkę cieplną złączy spawanych,
– niezgodności spawalnicze oraz kontrolę i badania materiałów i złączy spawanych,
– zasady unikania i usuwania niezgodności spawalniczych,
– przyczyny i skutki naprężeń oraz odkształceń spawalniczych,
– podstawowe wiadomości z elektrotechniki,
– działanie i obsługę urządzeń oraz osprzętu spawalniczego,
– podstawowe przepisy bhp i ppoż.,
– wymagania przepisów, norm i wytycznych związanych ze szkoleniem, egzaminowaniem, kwalifikowaniem oraz certyfikowaniem i nadawaniem uprawnień spawalniczych,
Absolwent potrafi:
- przygotowywać elementy do spawania ( w tym brzegi do spawania),
- dobierać materiały dodatkowe ( gatunek i średnicę ) dla danego materiału podstawowego ( gatunek, grubość),
- czytać rysunki prostych konstrukcji spawanych,
- uruchamiać i obsługiwać urządzenia spawalnicze,
- dobierać parametry spawania,
- wykonywać złącza blach ze spoinami czołowymi blach w poszczególnych pozycjach zgodnie z uzyskanymi kwalifikacjami/uprawnieniami,
- oceniać jakość wykonywanych przez siebie złączy spawanych,
- stosować odpowiednie środki ochrony indywidualnej i obsługiwać podręczny sprzęt przeciwpożarowy
- udzielać pierwszej pomocy w nagłych wypadkach,
- postępować w razie pożaru powstałego w wyniku prac spawalniczych,

1. Wprowadzenie do zagadnień wytwarzania stali (2h)
2. Złącza spawane blach (1 h)
3. Spawalność stali (1 h)
4. Skurcz, naprężenia i odkształcenia (1 h)
5. Niezgodności spawalnicze (2 h)
6. Przegląd procesów spawania (1 h)
7. Bezpieczna praca na montażu (1 h)
8. Kontrola i badania (2 h)
9. Zapewnienie jakości w spawalnictwie (1 h)
10. Instruktaż wstępny (2 h)

Ćwiczenia : 10 ćwiczeń (90 h)

Szkolenie zakończone jest egzaminem prowadzonym przez komisję Instytutu Spawalnictwa w Gliwicach zgodnie z wymaganiami normy ISO EN PN 9606-1. Uprawnienia uzyskane po pozytywnie zdanym egzaminie to:  książka spawacza oraz Świadectwo Kwalifikacyjnego Egzaminu Spawacza.

Zajęcia praktyczne prowadzone są w spawalni szkoleniowej (posiadającej akredytacje IS w Gliwicach oraz TÜV SÜD). Dla każdego kursanta przygotowane jest samodzielne stanowisko.

Absolwenci kursów spawalniczych oprócz Świadectwa Kwalifikacyjnego Spawacza firmowanego przez Instytut Spawalnictwa, mają możliwość uzyskania dodatkowego Certyfikatu Spawacza oraz Książki Spawacza wydanych przez TÜV SÜD (za dodatkową opłatą).

Teoretyczne i praktyczne przygotowanie do samodzielnego wykonywania zawodu spawacza w zakresie spoin pachwinowych metodą MAG. Ponadto szkolenie przygotowuje słuchacza do egzaminu spawacza  wg. ISO EN-PN 9606-1

- ukończony 18 rok życia
- zaświadczenie lekarskie o braku przeciwskazań do udziału w szkoleniu

Absolwent zna:
– zasady spawania metodą MAG (łukowego w osłonie gazu aktywnego elektrodą topliwą) w zakresie wykonywania spoin pachwinowych blach i rur
– oznaczenia i zastosowanie materiałów podstawowych poszczególnych grup stali oraz podstawy ich wytwarzania (w zależności od materiałowego zakresu kursu),
– oznaczenia i zastosowanie materiałów dodatkowych i ich produkcję,
– obróbkę cieplną złączy spawanych,
– niezgodności spawalnicze oraz kontrolę i badania materiałów i złączy spawanych,
– zasady unikania i usuwania niezgodności spawalniczych,
– przyczyny i skutki naprężeń oraz odkształceń spawalniczych,
– podstawowe wiadomości z elektrotechniki,
– działanie i obsługę urządzeń oraz osprzętu spawalniczego,
– podstawowe przepisy bhp i ppoż.,
– wymagania przepisów, norm i wytycznych związanych ze szkoleniem, egzaminowaniem, kwalifikowaniem oraz certyfikowaniem i nadawaniem uprawnień spawalniczych,
Absolwent potrafi:
- przygotowywać elementy do spawania ( w tym brzegi do spawania),
- dobierać materiały dodatkowe ( gatunek i średnicę ) dla danego materiału podstawowego ( gatunek, grubość),
- czytać rysunki prostych konstrukcji spawanych,
- uruchamiać i obsługiwać urządzenia spawalnicze,
- dobierać parametry spawania,
- wykonywać złącza blach i rur ze spoinami pachwinowymi w poszczególnych pozycjach zgodnie z uzyskanymi kwalifikacjami/uprawnieniami,
- oceniać jakość wykonywanych przez siebie złączy spawanych,
- stosować odpowiednie środki ochrony indywidualnej i obsługiwać podręczny sprzęt przeciwpożarowy,
- udzielać pierwszej pomocy w nagłych wypadkach,
- postępować w razie pożaru powstałego w wyniku prac spawalniczych,

1. Zastosowanie elektryczności do spawania łukowego (2h)
2. Urządzenia spawalnicze (2 h)
3. Bezpieczeństwo i higiena pracy (2 h)
4. Bezpieczna praca na hali produkcyjnej (2 h)
5. Materiały dodatkowe do spawania (2 h)
6. Spawanie w praktyce (2 h)
7. Oznaczenie i wymiarowanie spoin (2 h)
8. Metody przygotowania złączy do spawania (2 h)
9. Kwalifikowanie spawaczy (2 h)
10. Budowa i użytkowanie urządzeń do spawania MAG (3 h)
11. Materiały dodatkowe do spawanie (1 h)
12. Bezpieczeństwo i higiena pracy (1 h)
13. Charakterystyka spawania MAG oraz typowe parametry (2 h)
14. Instruktaż wstępny (2 h)

Ćwiczenia : 14 ćwiczeń (118 h)

Szkolenie zakończone jest egzaminem prowadzonym przez komisję Instytutu Spawalnictwa w Gliwicach zgodnie z wymaganiami normy ISO EN PN 9606-1. Uprawnienia uzyskane po pozytywnie zdanym egzaminie to książka Spawacza oraz Świadectwo Kwalifikacyjnego Egzaminu Spawacza.

Zajęcia praktyczne prowadzone są w spawalni szkoleniowej (posiadającej akredytacje IS w Gliwicach oraz TÜV SÜD). Dla każdego kursanta przygotowane jest samodzielne stanowisko.

Absolwenci kursów spawalniczych oprócz Świadectwa Kwalifikacyjnego Spawacza firmowanego przez Instytut Spawalnictwa, mają możliwość uzyskania dodatkowego Certyfikatu Spawacza oraz Książki Spawacza wydanych przez TÜV SÜD (za dodatkową opłatą).

Teoretyczne i praktyczne przygotowanie do samodzielnego wykonywania zawodu spawacza w zakresie spoin czołowych blach – spawanie gazowe. Ponadto szkolenie przygotowuje słuchacza do egzaminu spawacza  wg. ISO EN-PN 9606-1

- ukończony 18 rok życia
- zaświadczenie lekarskie o braku przeciwskazań do udziału w szkoleniu

Absolwent zna:
– zasady spawania metodą 311 (gazowego)w zakresie wykonywania spoin czołowych blach
– oznaczenia i zastosowanie materiałów podstawowych poszczególnych grup stali oraz podstawy ich wytwarzania (w zależności od materiałowego zakresu kursu),
– oznaczenia i zastosowanie materiałów dodatkowych i ich produkcję,
– obróbkę cieplną złączy spawanych,
– niezgodności spawalnicze oraz kontrolę i badania materiałów i złączy spawanych,
– zasady unikania i usuwania niezgodności spawalniczych,
– przyczyny i skutki naprężeń oraz odkształceń spawalniczych,
– podstawowe wiadomości z elektrotechniki,
– działanie i obsługę urządzeń oraz osprzętu spawalniczego,
– podstawowe przepisy bhp i ppoż.,
– wymagania przepisów, norm i wytycznych związanych ze szkoleniem, egzaminowaniem, kwalifikowaniem oraz certyfikowaniem i nadawaniem uprawnień spawalniczych,
Absolwent potrafi:
- przygotowywać elementy do spawania ( w tym brzegi do spawania),
- dobierać materiały dodatkowe ( gatunek i średnicę ) dla danego materiału podstawowego ( gatunek, grubość),
- czytać rysunki prostych konstrukcji spawanych,
- uruchamiać i obsługiwać urządzenia spawalnicze,
- dobierać parametry spawania,
- wykonywać złącza blach ze spoinami czołowymi blach w poszczególnych pozycjach zgodnie z uzyskanymi kwalifikacjami/uprawnieniami,
- oceniać jakość wykonywanych przez siebie złączy spawanych,
- stosować odpowiednie środki ochrony indywidualnej i obsługiwać podręczny sprzęt przeciwpożarowy
- udzielać pierwszej pomocy w nagłych wypadkach,
- umie postępować w razie pożaru powstałego w wyniku prac spawalniczych,

1. Bezpieczeństwo i higiena pracy (2 h)
2. Bezpieczna praca na hali produkcyjnej (2 h)
3. Materiały dodatkowe do spawania (2 h)
4. Spawanie w praktyce (2 h)
5. Oznaczanie i wymiarowanie spoin (2 h)
6. Metody przygotowania złączy do spawania (2 h)
7. Kwalifikowanie spawaczy (2 h)
8. Wprowadzenie do zagadnień wytwarzania stali (2 h)
9. Złącza spawane blach ( 1 h)
10. Spawalność stali (1 h)
11. Skurcz, naprężenia i odkształcenia (1 h)
12. Niezgodności spawalnicze (2 h)
13. Przegląd procesów spawania (1 h)
14. Bezpieczna praca na montażu ( 1 h)
15. Kontrola i badania (2 h)
16. Zapewnienie jakości w spawalnictwie (1 h)
17. Budowa i użytkowanie urządzeń do spawania gazowego, typowe parametry (3 h)
18. Materiały dodatkowe do spawania (1 h)
19. Bezpieczeństwo i higiena pracy (1 h)
20. Instruktaż wstępny (2 h)

Ćwiczenia : 9 ćwiczeń (98 h)

Szkolenie zakończone jest egzaminem prowadzonym przez komisję Instytutu Spawalnictwa w Gliwicach zgodnie z wymaganiami normy ISO EN PN 9606-1. Uprawnienia uzyskane po pozytywnie zdanym egzaminie to Książka Spawacza oraz Świadectwo Kwalifikacyjnego Egzaminu Spawacza.

Zajęcia praktyczne prowadzone są w spawalni szkoleniowej (posiadającej akredytacje IS w Gliwicach oraz TÜV SÜD). Dla każdego kursanta przygotowane jest samodzielne stanowisko.

Absolwenci kursów spawalniczych oprócz Świadectwa Kwalifikacyjnego Spawacza firmowanego przez Instytut Spawalnictwa, mają możliwość uzyskania dodatkowego Certyfikatu Spawacza oraz Książki Spawacza wydanych przez TÜV SÜD (za dodatkową opłatą).

Teoretyczne i praktyczne przygotowanie do samodzielnego wykonywania zawodu spawacza w zakresie spoin pachwinowych metodą 111. Ponadto szkolenie przygotowuje słuchacza do egzaminu spawacza  wg. ISO EN-PN 9606-1

- ukończony 18 rok życia
- zaświadczenie lekarskie o braku przeciwskazań do udziału w szkoleniu

Absolwent zna:
– zasady spawania metodą 111 (łukowego elektrodami otulonymi) w zakresie wykonywania spoin pachwinowych blach i rur
– oznaczenia i zastosowanie materiałów podstawowych poszczególnych grup stali oraz podstawy ich wytwarzania (w zależności od materiałowego zakresu kursu),
– oznaczenia i zastosowanie materiałów dodatkowych i ich produkcję,
– obróbkę cieplną złączy spawanych,
– niezgodności spawalnicze oraz kontrolę i badania materiałów i złączy spawanych,
– zasady unikania i usuwania niezgodności spawalniczych,
– przyczyny i skutki naprężeń oraz odkształceń spawalniczych,
– podstawowe wiadomości z elektrotechniki,
– działanie i obsługę urządzeń oraz osprzętu spawalniczego,
– podstawowe przepisy bhp i ppoż.,
– wymagania przepisów, norm i wytycznych związanych ze szkoleniem, egzaminowaniem, kwalifikowaniem oraz certyfikowaniem i nadawaniem uprawnień spawalniczych,
Absolwent potrafi:
- przygotowywać elementy do spawania ( w tym brzegi do spawania),
- dobierać materiały dodatkowe ( gatunek i średnicę ) dla danego materiału podstawowego ( gatunek, grubość),
- czytać rysunki prostych konstrukcji spawanych,
- uruchamiać i obsługiwać urządzenia spawalnicze,
- dobierać parametry spawania,
- wykonywać złącza blach i rur ze spoinami pachwinowymi w poszczególnych pozycjach zgodnie z uzyskanymi kwalifikacjami/uprawnieniami,
- oceniać jakość wykonywanych przez siebie złączy spawanych,
- stosować odpowiednie środki ochrony indywidualnej i obsługiwać podręczny sprzęt przeciwpożarowy
- udzielać pierwszej pomocy w nagłych wypadkach,
- umie postępować w razie pożaru powstałego w wyniku prac spawalniczych,

1. Zastosowanie elektryczności do spawania łukowego (2h)
2. Urządzenia spawalnicze (2 h)
3. Bezpieczeństwo i higiena pracy (2 h)
4. Bezpieczna praca na hali produkcyjnej (2 h)
5. Materiały dodatkowe do spawania (2 h)
6. Spawanie w praktyce (2 h)
7. Oznaczenie i wymiarowanie spoin (2 h)
8. Metody przygotowania złączy do spawania (2 h)
9. Kwalifikowanie spawaczy (2 h)
10. Budowa i użytkowanie urządzeń do spawania elektrodami otulonymi i typowe parametry (3 h)
11. Elektrody otulone (1 h)
12. Bezpieczeństwo i higiena pracy (1 h)
13. Instruktaż wstępny (2 h)

Ćwiczenia : 13 ćwiczeń (138 h)

Szkolenie zakończone jest egzaminem prowadzonym przez komisję Instytutu Spawalnictwa w Gliwicach zgodnie z wymaganiami normy ISO EN PN 9606-1. Uprawnienia uzyskane po pozytywnie zdanym egzaminie to Książka Spawacza oraz Świadectwo Kwalifikacyjnego Egzaminu Spawacza.

Zajęcia praktyczne prowadzone są w spawalni szkoleniowej (posiadającej akredytacje IS w Gliwicach oraz TÜV SÜD). Dla każdego kursanta przygotowane jest samodzielne stanowisko.

Absolwenci kursów spawalniczych oprócz Świadectwa Kwalifikacyjnego Spawacza firmowanego przez Instytut Spawalnictwa, mają możliwość uzyskania dodatkowego Certyfikatu Spawacza oraz Książki Spawacza wydanych przez TÜV SÜD (za dodatkową opłatą).